Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012
Συνομοσπονδία Επιχειρηματιών Ενοικιαζομένων Δωματίων και Διαμερισμάτων Ελλάδος (Σ.Ε.Ε.Δ.Δ.Ε.) 29.2.12
ΑΘΗΝΑ 29-2-2012
ΑΡ. ΠΡΩΤ.: 2044
Προς: Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κύριο Κουτρουμάνη Γεώργιο.
Θέμα: Διαχείριση Προγραμμάτων Κοινωνικού Τουρισμού του πρώην Οργανισμού Εργατικής Εστίας.
Αξιότιμε κύριε υπουργέ,
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, πληροφορούμαστε ότι τα προγράμματα για τον κοινωνικό τουρισμό πρόκειται να διατηρηθούν σε ισχύ, ακόμη και μετά την κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Εστίας. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Συνομοσπονδίας Επιχειρηματιών Ενοικιαζομένων Δωματίων και Διαμερισμάτων Ελλάδος σας εκφράζει με την παρούσα την ικανοποίηση του κλάδου για την σχετική απόφασή σας, με το σκεπτικό ότι, από τα συγκεκριμένα, ιδιαίτερα επιτυχημένα, προγράμματα, συντηρούνται σχεδόν αποκλειστικά χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις ενοικιαζομένων δωματίων και διαμερισμάτων, ειδικά στους λιγότερο προνομιούχους προορισμούς της χώρας.
Σύμφωνα ωστόσο με τις πρόσφατες εξελίξεις και την πρόταση του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, σύμφωνα με την οποία μετά την κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Εστίας, τη διαχείριση των προγραμμάτων αυτών προτίθεται να αναλάβει το ίδιο το ΞΕΕ, εκφράζουμε τις σαφείς επιφυλάξεις μας καθώς, ο συγκεκριμένος Οργανισμός έχει ως μέλη του μόνο τα ξενοδοχεία και τα κάμπινγκ, ενώ δεν ανήκουν στη δύναμή του οι συνάδελφοί μας επιχειρηματίες ενοικιαζομένων δωματίων και διαμερισμάτων, οι οποίοι οργανώνονται στα τοπικά βιομηχανικά και εμπορικά Επιμελητήρια.
Ο κλάδος μας εκφράζει σοβαρές επιφυλάξεις για μία τέτοια εξέλιξη, καθώς, όπως είναι φυσικό, το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο θα προνοήσει στην κατανομή των προγραμμάτων πρώτα για τα μέλη του, ξενοδοχεία και κάμπινγκ και κατόπιν για τα δικά μας τουριστικά καταλύματα που δεν ανήκουν στην δύναμή του.
Δεδομένων των ως άνω και εάν αποφασιστεί να ανατεθεί τελικά η διαχείριση των προγραμμάτων κοινωνικού τουρισμού σε τρίτους φορείς και όχι απευθείας στο Υπουργείο σας, παρακαλούμε ώστε τα συγκεκριμένα προγράμματα να κατανεμηθούν αντιστοίχως ανάμεσα στο Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο και στα τοπικά Εμπορικά και Βιομηχανικά Επιμελητήρια, ώστε να εξασφαλισθεί η ισομερής και δίκαιη κατανομή των προγραμμάτων αυτών σε όλο το φάσμα των επιχειρηματιών τουριστικής διαμονής στη χώρα μας.
Παρακαλούμε επίσης, σε ανάλογα, πανελλαδικής φύσης, θέματα που αφορούν τον τουρισμό, να συμπεριλάβετε στους φορείς διαβούλευσης και τη Συνομοσπονδία μας.
Εκπροσωπούμε 40.000 οργανωμένους επιχειρηματίες και τις οικογένειές τους σε όλη την επικράτεια, με συλλογική συγκρότηση και συνείδηση και μπορούμε με την εμπειρία που διαθέτουμε στο χώρο να συμβάλλουμε στη θεσμοθέτηση ενός λειτουργικού και ολοκληρωμένου πλαισίου για τον τουρισμό, το μόνο εργαλείο ανάπτυξης που απομένει για τη χώρα μας.
Με εκτίμηση,
Για το Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ».
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΞΕΒΑΝΗ
Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ».
Χειρότερο απ' το βλέμμα ενός δαρμένου σκύλου είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου
σαν δαρμένου σκύλου. Το βλέμμα του φόβου που δεν τον φιλτράρει η λογική, που
δεν τον αναιρεί καμιά ελπίδα. Δεν υπάρχει χειρότερος φόβος απ' τον αόριστο
φόβο. Δεν ξέρεις τι πρέπει να φοβάσαι και καταλήγεις να φοβάσαι τα πάντα.
Λίγο πριν απ' το τέλος, φοβάσαι τον φόβο σου και καταλήγεις να φοβάσαι τον
εαυτό σου.
Γέμισαν οι δρόμοι τέτοια βλέμματα. Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι πρέπει να
φοβούνται, σαν τα σκυλιά που περιμένουν το χτύπημα. Πού πάμε; Τι θα μας
συμβεί; Κανένας δεν μπορεί ν' απαντήσει αλλά και κανένας δεν θέλει. Τι κακό
θα συμβεί; Θα χάσουμε τη δουλειά μας, το σπίτι; Θ' αναγκαστούμε να ζήσουμε
με λιγότερα; Η τηλεόραση 52 ιντσών δεν θα προσφέρει καμιά απόλαυση; Θ'
αναγκαστούμε να ψάχνουμε στα σκουπίδια;
Θα είμαστε υποχρεωμένοι να πίνουμε ρετσίνα με τον γείτονα που δεν γνωρίζουμε
καν, όπως σ' εκείνες τις ταινίες με τον Ρίζο και τη Βλαχοπούλου; Υπάρχει
περίπτωση να χτυπήσει η πόρτα και να είναι ο διπλανός που ζητάει ένα λεμόνι;
Ποιο απ' όλα είναι το δικό μας σενάριο;
Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Προσπαθώ
να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει. Η Παιδεία των προσωπικών
Πανεπιστημίων και της κομματικής συναλλαγής; Οι εφορίες της διαφθοράς; Τα
νοσοκομεία με το φακελάκι; Μήπως θα συντριβεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτή
η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Θ' αναγκαστεί ο
Δημήτρης Ρέππας να γίνει οδοντογιατρός, ο Καραμανλής δικηγόρος και ο
Βενιζέλος αδύνατος; Ποια, αλήθεια, είναι η μεγάλη καταστροφή που φοβόμαστε;
Υπάρχουν πολλά που θα χάσουμε, αλλά δεν ξέρω αν είναι αυτά που δικαιούμαστε
και πολύ περισσότερο αυτά που χρειαζόμαστε. Στη γειτονιά μου θα κλείσουν τα
7 καταστήματα μανικιούρ-πεντικιούρ και τα 6 κομμωτήρια και θα μείνει μόνο ο
ένας φούρνος που θα πουλάει είδος ανάγκης: ψωμί. Οι κυρίες θα πάψουν να
ισορροπούν επικίνδυνα πάνω σε αφόρετες γόβες και τεχνητές επιθυμίες. Οι
τράπεζες δεν θα έχουν διακοποδάνεια. Ο Ρέμος δεν θα βρίσκει κανέναν να του
ρίξει δυο γαρύφαλλα. Η Φιλιππινέζα δεν θ' αναθρέφει πια τα παιδιά. Οι
σύγχρονες μανάδες ίσως δεν θ' αναφωνούν «δεν αντέχω», γιατί θ' ανακαλύψουν
τη σημασία και της λέξης και της αντοχής. Τα παιδιά μας, όταν βγάζουν με 10
το λύκειο, θα πηγαίνουν σε κάποια τεχνική σχολή και όχι στο ιδιωτικό
Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που αναλαμβάνει να βαφτίσει τους κατιμάδες
επιστήμονες με το αζημίωτο.
Ίσως χρησιμοποιούμε το κινητό τηλέφωνο όπως σε όλη την Ευρώπη, για να
επικοινωνούμε και όχι για να εξευτελιζόμαστε. Το «ουάου» θα πάψει να είναι
το υποκατάστατο του οργασμού στις κουβέντες που ψάχνουν την επιβεβαίωση της
ανοησίας. Μπορεί να ψάξουμε περισσότερο τον πραγματικό οργασμό, μαζί με τους
κανονικούς ανθρώπους που θα μας κάνουν να τους εκτιμάμε. Θ' αρχίσουμε να
αξιολογούμε ποιος είναι ικανός και χρήσιμος και όχι αναγνωρίσιμος. Οι
μανάδες δεν θα ζητάνε αυτόγραφο από την Τζούλια για τις κόρες τους.
Πιο πολύ, νομίζω, θα καταστρέψουμε με τα χέρια μας εκείνο το διεστραμμένο
«εγώ» που επιμένει να μας αξιολογεί και να μας συγκρίνει με βάση τις
πισίνες, τη μάρκα του αυτοκινήτου και τις κακόγουστες καρό ταπετσαρίες που
φοράμε επειδή γράφουν Burberry. Μπορεί να μη θέλουμε πια να γίνουμε
πλούσιοι, αλλά ουσιαστικοί. Μπορεί ίσως και ν' αγαπηθούμε περισσότερο,
ανακαλύπτοντας τη συλλογικότητα και το ενδιαφέρον για μια ζωή που είναι
κοινή.
Οι επιπόλαιοι θα ξαναγίνουν επιπόλαιοι και δεν θα είναι πια τρέντι. Οι
αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια. Και οι Ουκρανές, που έτρωγαν τις
ψεύτικες επιδοτήσεις, στα σπίτια τους. Στα καφενεία των χωριών θα συζητάνε
ξανά ποιο παιδί πρόκοψε και όχι ποιο πήγε σε ριάλιτι. Οι DJs, οι image
makers, οι κουρείς σκύλων, ίσως χρειαστεί να βρουν μια άλλη δουλειά.
Το σύστημα της αξιολόγησής μας θ' αλλάξει και ίσως απαιτήσουμε πραγματικά να
τιμωρηθούν αυτοί που τα έφαγαν. Παρουσία μας, πάντα. Ίσως δεν ξαναψηφίσουμε
εκείνους που μας έφεραν σε αυτήν τη θέση. Και ίσως καταλάβουμε πως τα
κοράκια του εξτρεμιστικού καπιταλισμού, που φαίνονταν καναρίνια μέσα από τα
κουστούμια και τις τηλεοράσεις, ήταν αυτοί που μας εξαπάτησαν την ώρα που
ζαλιζόμασταν με Johnnie Black. Ίσως ψάξουμε για μια πιο δίκαια ζωή, χωρίς να
μετράμε την απόδοση δίκιου με τη σύγκριση τραπεζικών λογαριασμών.
Μπορεί ξαφνικά οι καλλιτέχνες ν' αρχίσουν να παράγουν κι αυτοί, πατώντας σε
αυτό που είναι ζωή και όχι στις κρατικές επιδοτήσεις, σαν να πουλάνε
βαμβάκι, και στις δημόσιες σχέσεις.
Δεν είμαι σίγουρος πως όλα αυτά είναι κακά. Ναι, θα υπάρξουν χιλιάδες
άνεργοι. Θα χτυπηθεί το Δημόσιο. Αυτό που βρίζουμε όλοι πως είναι
αντιπαραγωγικό, μας ταλαιπωρεί και δεν μας εξυπηρετεί. Θ' απολυθούν κάποιοι
απ' αυτούς που μπήκαν με ρουσφέτι, γλείψιμο, αναξιοπρέπεια. Τα επαρχιακά
μουσεία της χώρας δεν θα έχουν δέκα κηπουρούς, θα καταργηθούν οι «Οργανισμοί
Αναξιοπαθούντων Κορασίδων» και οι «Πολιτιστικοί σύλλογοι για τη
σουρεαλιστική προσέγγιση της ζωής του Λάμπρου Κατσώνη». Οι ανύπαντρες κόρες
αξιωματικών δεν θα παίρνουν επίδομα. Και όσες απ' αυτές είναι επώνυμες δεν
θα είναι «κατά του γάμου από άποψη», για να παίρνουν το επίδομα.
Φοβάμαι, όπως όλοι. Αλλά θέλω και να συντριβεί ένα σύστημα που αναπαράγει τη
σαπίλα. Που βαφτίζει Δημοκρατία τον διεφθαρμένο του εαυτό, Δικαιοσύνη την
ατιμωρησία του κι ευτυχία την κενότητα και τον ευδαιμονισμό. Φοβάμαι.
Γι' αυτό θέλω να τελειώνουμε.
Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ».
Χειρότερο απ' το βλέμμα ενός δαρμένου σκύλου είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου
σαν δαρμένου σκύλου. Το βλέμμα του φόβου που δεν τον φιλτράρει η λογική, που
δεν τον αναιρεί καμιά ελπίδα. Δεν υπάρχει χειρότερος φόβος απ' τον αόριστο
φόβο. Δεν ξέρεις τι πρέπει να φοβάσαι και καταλήγεις να φοβάσαι τα πάντα.
Λίγο πριν απ' το τέλος, φοβάσαι τον φόβο σου και καταλήγεις να φοβάσαι τον
εαυτό σου.
Γέμισαν οι δρόμοι τέτοια βλέμματα. Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι πρέπει να
φοβούνται, σαν τα σκυλιά που περιμένουν το χτύπημα. Πού πάμε; Τι θα μας
συμβεί; Κανένας δεν μπορεί ν' απαντήσει αλλά και κανένας δεν θέλει. Τι κακό
θα συμβεί; Θα χάσουμε τη δουλειά μας, το σπίτι; Θ' αναγκαστούμε να ζήσουμε
με λιγότερα; Η τηλεόραση 52 ιντσών δεν θα προσφέρει καμιά απόλαυση; Θ'
αναγκαστούμε να ψάχνουμε στα σκουπίδια;
Θα είμαστε υποχρεωμένοι να πίνουμε ρετσίνα με τον γείτονα που δεν γνωρίζουμε
καν, όπως σ' εκείνες τις ταινίες με τον Ρίζο και τη Βλαχοπούλου; Υπάρχει
περίπτωση να χτυπήσει η πόρτα και να είναι ο διπλανός που ζητάει ένα λεμόνι;
Ποιο απ' όλα είναι το δικό μας σενάριο;
Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Προσπαθώ
να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει. Η Παιδεία των προσωπικών
Πανεπιστημίων και της κομματικής συναλλαγής; Οι εφορίες της διαφθοράς; Τα
νοσοκομεία με το φακελάκι; Μήπως θα συντριβεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτή
η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Θ' αναγκαστεί ο
Δημήτρης Ρέππας να γίνει οδοντογιατρός, ο Καραμανλής δικηγόρος και ο
Βενιζέλος αδύνατος; Ποια, αλήθεια, είναι η μεγάλη καταστροφή που φοβόμαστε;
Υπάρχουν πολλά που θα χάσουμε, αλλά δεν ξέρω αν είναι αυτά που δικαιούμαστε
και πολύ περισσότερο αυτά που χρειαζόμαστε. Στη γειτονιά μου θα κλείσουν τα
7 καταστήματα μανικιούρ-πεντικιούρ και τα 6 κομμωτήρια και θα μείνει μόνο ο
ένας φούρνος που θα πουλάει είδος ανάγκης: ψωμί. Οι κυρίες θα πάψουν να
ισορροπούν επικίνδυνα πάνω σε αφόρετες γόβες και τεχνητές επιθυμίες. Οι
τράπεζες δεν θα έχουν διακοποδάνεια. Ο Ρέμος δεν θα βρίσκει κανέναν να του
ρίξει δυο γαρύφαλλα. Η Φιλιππινέζα δεν θ' αναθρέφει πια τα παιδιά. Οι
σύγχρονες μανάδες ίσως δεν θ' αναφωνούν «δεν αντέχω», γιατί θ' ανακαλύψουν
τη σημασία και της λέξης και της αντοχής. Τα παιδιά μας, όταν βγάζουν με 10
το λύκειο, θα πηγαίνουν σε κάποια τεχνική σχολή και όχι στο ιδιωτικό
Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που αναλαμβάνει να βαφτίσει τους κατιμάδες
επιστήμονες με το αζημίωτο.
Ίσως χρησιμοποιούμε το κινητό τηλέφωνο όπως σε όλη την Ευρώπη, για να
επικοινωνούμε και όχι για να εξευτελιζόμαστε. Το «ουάου» θα πάψει να είναι
το υποκατάστατο του οργασμού στις κουβέντες που ψάχνουν την επιβεβαίωση της
ανοησίας. Μπορεί να ψάξουμε περισσότερο τον πραγματικό οργασμό, μαζί με τους
κανονικούς ανθρώπους που θα μας κάνουν να τους εκτιμάμε. Θ' αρχίσουμε να
αξιολογούμε ποιος είναι ικανός και χρήσιμος και όχι αναγνωρίσιμος. Οι
μανάδες δεν θα ζητάνε αυτόγραφο από την Τζούλια για τις κόρες τους.
Πιο πολύ, νομίζω, θα καταστρέψουμε με τα χέρια μας εκείνο το διεστραμμένο
«εγώ» που επιμένει να μας αξιολογεί και να μας συγκρίνει με βάση τις
πισίνες, τη μάρκα του αυτοκινήτου και τις κακόγουστες καρό ταπετσαρίες που
φοράμε επειδή γράφουν Burberry. Μπορεί να μη θέλουμε πια να γίνουμε
πλούσιοι, αλλά ουσιαστικοί. Μπορεί ίσως και ν' αγαπηθούμε περισσότερο,
ανακαλύπτοντας τη συλλογικότητα και το ενδιαφέρον για μια ζωή που είναι
κοινή.
Οι επιπόλαιοι θα ξαναγίνουν επιπόλαιοι και δεν θα είναι πια τρέντι. Οι
αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια. Και οι Ουκρανές, που έτρωγαν τις
ψεύτικες επιδοτήσεις, στα σπίτια τους. Στα καφενεία των χωριών θα συζητάνε
ξανά ποιο παιδί πρόκοψε και όχι ποιο πήγε σε ριάλιτι. Οι DJs, οι image
makers, οι κουρείς σκύλων, ίσως χρειαστεί να βρουν μια άλλη δουλειά.
Το σύστημα της αξιολόγησής μας θ' αλλάξει και ίσως απαιτήσουμε πραγματικά να
τιμωρηθούν αυτοί που τα έφαγαν. Παρουσία μας, πάντα. Ίσως δεν ξαναψηφίσουμε
εκείνους που μας έφεραν σε αυτήν τη θέση. Και ίσως καταλάβουμε πως τα
κοράκια του εξτρεμιστικού καπιταλισμού, που φαίνονταν καναρίνια μέσα από τα
κουστούμια και τις τηλεοράσεις, ήταν αυτοί που μας εξαπάτησαν την ώρα που
ζαλιζόμασταν με Johnnie Black. Ίσως ψάξουμε για μια πιο δίκαια ζωή, χωρίς να
μετράμε την απόδοση δίκιου με τη σύγκριση τραπεζικών λογαριασμών.
Μπορεί ξαφνικά οι καλλιτέχνες ν' αρχίσουν να παράγουν κι αυτοί, πατώντας σε
αυτό που είναι ζωή και όχι στις κρατικές επιδοτήσεις, σαν να πουλάνε
βαμβάκι, και στις δημόσιες σχέσεις.
Δεν είμαι σίγουρος πως όλα αυτά είναι κακά. Ναι, θα υπάρξουν χιλιάδες
άνεργοι. Θα χτυπηθεί το Δημόσιο. Αυτό που βρίζουμε όλοι πως είναι
αντιπαραγωγικό, μας ταλαιπωρεί και δεν μας εξυπηρετεί. Θ' απολυθούν κάποιοι
απ' αυτούς που μπήκαν με ρουσφέτι, γλείψιμο, αναξιοπρέπεια. Τα επαρχιακά
μουσεία της χώρας δεν θα έχουν δέκα κηπουρούς, θα καταργηθούν οι «Οργανισμοί
Αναξιοπαθούντων Κορασίδων» και οι «Πολιτιστικοί σύλλογοι για τη
σουρεαλιστική προσέγγιση της ζωής του Λάμπρου Κατσώνη». Οι ανύπαντρες κόρες
αξιωματικών δεν θα παίρνουν επίδομα. Και όσες απ' αυτές είναι επώνυμες δεν
θα είναι «κατά του γάμου από άποψη», για να παίρνουν το επίδομα.
Φοβάμαι, όπως όλοι. Αλλά θέλω και να συντριβεί ένα σύστημα που αναπαράγει τη
σαπίλα. Που βαφτίζει Δημοκρατία τον διεφθαρμένο του εαυτό, Δικαιοσύνη την
ατιμωρησία του κι ευτυχία την κενότητα και τον ευδαιμονισμό. Φοβάμαι.
Γι' αυτό θέλω να τελειώνουμε.
ΕΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΠΑΡΟΥ-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ 14.03.12
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Την ΤΕΤΑΡΤΗ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012
στο Κέντρο Υγείας, στις 11 π.μ.
Η ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΟΝΤΑΙ!
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
· Μονάδες Υγείας χωρίς γιατρούς, νοσηλευτές και ειδικευμένο προσωπικό
· Σχολεία με κτιριακά προβλήματα, χωρίς βιβλία, δασκάλους και καθηγητές.
· Απλήρωτοι λειτουργοί Υγείας και Παιδείας.
· Τα ασφαλιστικά ταμεία διαλύθηκαν.
· Οι τοκογλυφικές δανειακές συμβάσεις οδηγούν το Κοινωνικό Κράτος σε κατάρρευση.
ΩΣ ΕΔΩ! ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ!
ΕΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΠΑΡΟΥ
Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012
Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012
Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012
Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012
Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012
Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012
Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012
Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012
Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012
Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012
Κοινό μέτωπο για την αποτροπή της κατάργησης των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ
Το Αιγαίο κινητοποιείται για τους συντελεστές ΦΠΑ – Επικοινωνία Περιφερειάρχη με τους φορείς.
Κοινό μέτωπο για την αποτροπή της κατάργησης των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ που ισχύουν στα νησιά μας δημιουργούν βουλευτές, Αυτοδιοίκηση και φορείς του Αιγαίου, οι οποίοι πρόκειται να συναντηθούν στην Αίθουσα Γερουσίας της Βουλής την Τετάρτη, 15/2, στις 3 το απόγευμα.
Σκοπός της συνάντησης είναι η διαμόρφωση ενιαίας στάσης και άσκησης πίεσης προς πάσα κατεύθυνση, με το τελικό κείμενο να αποστέλλεται στην κυβέρνηση, στην τρόικα και στην «ομάδα κρούσης» της Κομισιόν.
Ήδη ο Περιφερειάρχης Γιάννης Μαχαιρίδης είναι σε συνεχή επικοινωνία με τους εκπροσώπους των φορέων του Νοτίου Αιγαίου, προκειμένου να συμμετάσχουν στην συνάντηση της Τετάρτης.
Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012
Κατασκευή σχολικών κτιρίων στην Πάρο
Πάρος 13 Φεβρουαρίου 2012
Προς: - Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου κ. Μαχαιρίδη
- Αντιπεριφερειάρχη Κυκλάδων κ. Πουσσαίο.
Κοιν. : - Μέλη Περιφερειακού Συμβουλίου Νοτίου Αιγαίου
- Μ.Μ.Ε.
Θέμα : Κατασκευή σχολικών κτιρίων στην Πάρο.
Αξιότιμοι Κύριοι,
Με αφορμή το δελτίο τύπου του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου Πάρου στις 10.02.12 και έπειτα από ενημέρωση που ζήτησα από την Σύρο, πληροφορήθηκα ότι θα πραγματοποιηθεί συνάντηση την Πέμπτη 16.02.12 στην Αθήνα ανάμεσα στον Αντιπεριφερειάρχη κ. Πουσσαίο και την <<ΕΓΝΑΤΙΑ Α.Ε.>>. Ο σκοπός της συγκεκριμένης συνάντησης θα είναι η πορεία των έργων που έχει αναλάβει η παραπάνω εταιρεία.
Σας υπενθυμίζω ότι με την απόφαση (αρ.πρωτ. Δ1/ο/3144 ,1-9-10 ) των Υπουργών Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων αποφασίστηκε η εκχώρηση και μεταβίβαση στην εταιρεία << ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.>> , των αρμοδιοτήτων για την μελέτη και κατασκευή 77 έργων υποδομής της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.
Δύο από τα έργα που αναφέρονται στην παραπάνω απόφαση και συγκεκριμένα με αριθμό 35 & 36 αντίστοιχα, είναι η επέκταση του 2ου Δημοτικού Σχολείου Παροικίας Πάρου και το 2ο Γυμνάσιο Παροικίας Πάρου.
Τα παραπάνω έργα κρίνονται αναγκαία για την νεολαία του νησιού μας και για τον παραπάνω λόγο θα πρέπει να υλοποιηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Το 2ο Δημοτικό χρησιμοποιεί τρεις αίθουσες σε διπλανό πρώην εστιατόριο ενώ οι αίθουσες και οι χώροι του παλαιότερου στο νησί μας Γυμνασίου δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις των μαθητών και των εκπαιδευτικών ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιούν και τρεις λυόμενες αίθουσες ( προκάτ ) από το 2007.
Για τους παραπάνω λόγους σας μεταφέρω την αγωνία των μαθητών, των γονέων και των εκπαιδευτικών του νησιού μας, οι οποίοι διεκδικούν πειστικά, αγωνιστικά & τεκμηριωμένα την υλοποίηση των παραπάνω σχολικών κτιρίων από τους αρμόδιους φορείς της Ελληνικής πολιτείας.
Με εκτίμηση
Κώστας N. Μπιζάς
Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012
ΕΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΠΑΡΟΥ
ΕΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ
ΔΗΜΟΥ ΠΑΡΟΥ
ΔΗΜΟΥ ΠΑΡΟΥ
Δευτέρα, 6 Φεβρουαρίου 2012
Αρ.: Πρωτοκολλου: 86
ΠΡΟΣ:ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΛ.ΓΟΝ.& ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ
Δ.Σ. ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ &ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ
ΓΟΝΕΙΣ ΠΑΡΟΥ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: ΕΛΜΕ ΠΑΡΟΥ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔ. Α/ΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔ. ΠΑΡΟΥ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Μετά την απογοητευτική και αδιέξοδη αντιμετώπιση στο τελευταίο θεματικό Δημοτικό Συμβούλιο της 19/12/2011, των προβλημάτων που έχουν ανακύψει σωρευτικά στα θέματα της Παιδείας & της Υγείας στο νησί μας, καλούμε όλα τα μέλη της Ένωσης γονέων σε νέα έκτακτη Γενική Συνέλευση στις 15/2/2012 και ώρα 18.00 μ.μ. στο Πολυγωνικό κτίριο του Λυκείου Παροικιάς, με μοναδικό θέμα τη λ ή ψ η α π ο φ ά σ ε ω ν για την ουσιαστική αντιμετώπιση των ανωτέρω ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένου του ζητήματος της ύπαρξης φαινομένων υ π ο- σ ι τ ι σ μ ο ύ μαθητών στα σχολεία.
Θεωρούμε ότι ήρθε η ώρα να μιλήσει η τοπική κοινωνία και κατά συνέπεια, η παρουσία ΟΛΩΝ κρίνεται απολύτως απαραίτητη & αναγκαία.
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ ΚΡΙΝΕΤΕ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ
O ΠΡΟΕΔΡΟΣ H ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012
Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012
Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012
Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012
Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012
Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)